Λογοθέτης, Γιαννάκης Στάμου

(; – 1826). Αγωνιστής του 1821 και Φιλικός. Ήταν πρόκριτος της Λιβαδειάς, γιος του Στάμου Χονδροδήμου. Το 1800 ανέλαβε το αξίωμα του λογοθέτη και τον τίτλο του επιτρόπου της μητρόπολης Αθηνών. Απέκτησε μεγάλη περιουσία από το εμπόριο και παντρεύτηκε την Αναστασία, αδελφή του διερμηνέα του Αλή πασά Κολοβού. Το 1819 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και έγινε ένας από τους σπουδαιότερους Φιλικούς της ανατολικής Στερεάς και ο κυριότερος χρηματοδότης των βοιωτικών στρατευμάτων. Το 1820 κατήγγειλαν στον Γιουσούφ πασά της Εύβοιας ότι ο Λ. συνεργαζόταν με τον αποστάτη Αλή πασά, αλλά κατόρθωσε να απαλλαγεί από την κατηγορία. Συμμετείχε στην προετοιμασία της Επανάστασης με τον Αθανάσιο Διάκο, αλλά αιχμαλωτίστηκε και κρατήθηκε όμηρος στο φρούριο της πόλης, απ’ όπου ελευθερώθηκε με ενέργειες του Διάκου. Μετά την παράδοση των Τούρκων της Λιβαδειάς, οι πρόκριτοι ανέλαβαν τη διοίκηση, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Λ., αλλά στις 9 Αυγούστου οι Τούρκοι την κυρίευσαν ξανά και την πυρπόλησαν. Οι κάτοικοί της κλείστηκαν τότε στο ομώνυμο φρούριο, αλλά δεν άντεξαν την πολιορκία και παρέδωσαν με συνθήκη τα γυναικόπαιδα στους Τούρκους, ενώ μερικοί πραγματοποίησαν έξοδο. Οι Τούρκοι δεν πείραξαν κανέναν και επανέφεραν τον Λ. στο αξίωμα του κοτζάμπαση. Μετά την επίθεση του Οδυσσέα Ανδρούτσου εναντίον της πόλης και τον περιορισμό των Τούρκων στο φρούριο, ο Λ. πιάστηκε όμηρος. Κατόρθωσε όμως να διαφύγει και να ενωθεί με τον Ανδρούτσο, αφού φυγάδευσε την οικογένειά του στο Γαλαξίδι. Διετέλεσε επίσης παραστάτης της Λιβαδειάς στην πρώτη Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου και εξελέγη μέλος του πενταμελούς νομοτελεστικού. Το 1822 ήταν αντιπρόσωπος της Λιβαδειάς στην Εθνοσυνέλευση του Άστρους και το 1826 στην Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου.